• Ciekawostki z WŁOCH

        • Wybrzeże Amalfitańskie

          W przewodnikach nazywane jest Wybrzeżem Amalfitańskim, ale miejscowa ludność zwie je "La Costiera delle Sirene" - "Wybrzeżem Syren". Po opuszczeniu Zatoki Neapolitańskiej zaraz za Bocca Piccola zaczynają się wspaniałe, romantyczne, widoki i pejzaże. Wysoki, stromy brzeg pełen jest jarów, uskoków, grot i fantazyjnych tworów. Od miasteczka Amalfi wywodzi się nazwa wybrzeża a nad wąwozem wznosi się 1315 metrowy szczyt Monte Cerreto.

           

          Amalfi było we wczesnym średniowieczu stolicą małej, ale potężnej morskiej republiki. Pierwsze informacje o miejscowości pochodzą z 339 roku. Założyli ją żołnierze cesarza Konstantyna Wielkiego, których pięć statków wyrzucił tutaj na brzeg południowy sztorm. Przybyli znad Adriatyku, z Raguzy (Dubrownika), i zajęli się handlem morskim. Handlowano zbożem, solą z Sardynii, niewolnikami, drewnem budowlanym, jedwabiem i dywanami z Chin. Republika biła własną złotą monetę - tari, a liczba mieszkańców wynosiła wówczas 50, a może nawet 70 tys.

           

           

          W Amalfi i okolicy znajdujemy liczne ślady wpływów arabskich, szczególnie w architekturze. Charakterystyczne są ceramiczne okładziny kopuł kościołów. Tu po raz pierwszy w Europie rozpoczęto produkcję nowinki z Chin - papieru. Cytryny też dotarły z Chin!

           

          Patronem miasta jest Święty Andrzej Apostoł. Zmarł śmiercią męczeńską 30 listopada 70 roku w Patras nad Zatoką Koryncką na krzyżu w kształcie litery X - jest to krzyż św. Andrzeja. Jego relikwie przywieziono do Amalfi z Konstantynopola w 1208 roku i umieszczono w krypcie katedralnej. Święty jest patronem Słowian, Rusi, wielu krajów, miast i profesji - w tym rybaków i żeglarzy. Jest orędownikiem zakochanych! Krzyż św. Andrzeja znajduje się na fladze szkockiej i brytyjskiej.

           

               

           

          Pierwsza bazylika powstała tutaj w 596 roku. Obok niej w latach od 987 -1100 roku zbudowano obecną katedrę. Ma wykute w 1060 (1066?) roku w Konstantynopolu drzwi z brązu. W latach 1180 - 1276 dobudowano do katedry kampanilę. Jej normandzko-mauretańska fasada też pochodzi z XIII wieku. Prowadzącą do niej szeroką kaskadę 57 schodów zbudowano w 1728 roku. Wspaniałość wnętrza jest trudna do opisania. "Każda autentyczna inspiracja artystyczna wykracza bowiem poza to, co postrzegają zmysły, i przenikając rzeczywistość stara się wyjaśnić jej ukrytą tajemnicę"- pisał Jan Paweł II w Liście do artystów.

           

          Spacerując po Amalfi wchodzimy między domy na prawo i lewo od centralnej ulicy, wkraczamy w labirynt uliczek, które pną się wyżej i wyżej po obu stokach. Niektóre domy wgryzają się w podłoże, niektóre uliczki biegną wykute w zboczach, a pod skałą, na której stoi katedra, wąskimi i krętymi tunelami można przejść nawet na drugą stronę. W tym labiryncie można się pogubić.

           

               

           

          Więcej o Amalfi możesz poczytać tutaj:
          http://www.sail-ho.pl/article.php?thold=-1&mode=flat&order=0&sid=3054 - o Amalfi

           

          Taniec tarantella

          Zgodnie z legendą, po ukąszeniu pająka tarantuli (Theraphosidae) jad zatruwał człowieka i powodował nieznośne szczypanie, oraz konwulsje, na które jedynym lekarstwem był taniec. Dalszym następstwem było powstanie muzyki i tańca zwanego od swych odmian tarantella lub pizzica. "Medycznym" uzasadnieniem byłaby teoria, że konwulsyjny taniec, przyśpieszając bicie serca, powoduje szybszą eliminację trucizny z krwi,pozwalając zapomnieć o piekącym bólu. Kiedy jakaś dziewczyna została ukąszona przez tarantulę, przed jej dom, albo na plac centralny miasteczka przybywała orkiestra wyposażona w tamburyn, organki, harmonijkę ustna i inne ludowe instrumenty muzyczne. Muzycy zaczynali grać, a nieszczęsna ukąszona tańczyła aż całkiem wyczerpana padała na ziemię.

              

           

          Więcej o tańcu poczytaj na:

          http://www.italia-italia.pl/subiektywnie/tarantula_i_tarantella,753,765.html

           

           

           

          Cava de' Tirreni – miejscowość i gmina położona we Włoszech, w regionie Kampania, w prowincji Salerno.

           

          Cava de 'Tirreni leży wśród wzgórz w pobliżu Morza Tyrreńskiego, 5 km (3 mil) na północ od wybrzeża Amalfi.Zamieszkany obszar leży 198 m npm, w dolinie położonej pomiędzy dwoma grupami górskimi: Górami Lattari (które oddzielają Cava od wybrzeża Amalfi) na zachodzie i Górami Picentini na wschodzie.

           

          Cava dei Tirreni została założona ok. 1500 r. p.n.e. jako część starożytnego miasta o nazwie Marcina. Dolinę Cava zamieszkiwali pierwotnie Grecy, a następnie Rzymianie. Ci ostatni nazwali ją "Valle Metiliana". W roku 455 Cavę zniszczył król Wandali Gensericus, który przybył z Afryki by pomścić śmierć Walentyniana II. Po tym tragicznym wydarzeniu, terytorium Cavy okupywały różne narodowości: Goci, Lombardowie z Salerno, Saraceni, Normanowie. Ci ostatni przebywali tu przez długi okres czasu i bardzo czcili opactwo Benedyktynów, któremu nadali koncesje i przywileje.
          W wiekach średnich, a dokładniej od roku 1058, Cava odgrywała pierwszoplanową rolę w swoim regionie. Miasto posiadało własny port w Marina di Vietri (Fuenti), było zwolnione od podatków, uzyskało licencję na sprzedaż jedwabnych gobelinów i przez wieki było najważniejszym ośrodkiem handlowym w okolicach Neapolu.
           

           

          Kawa Espresso

           
          Prawdziwe włoskie espresso to 7 gram, 9 atmosfer, 30 centymetrów sześciennych, 90 stopni i 30 sekund.
          Kawa Espresso to napar przygotowywany w błyskawiczny sposób, z około 50 ziaren kawy. Espresso to gęsty napar o intensywnym smaku i aromacie. Wypicie porcji espresso niesie ze sobą ogromną moc wrażeń, które nie kończą się błyskawicznie lecz pozostają z nami na długo. Przygotowanie włoskiego espresso wiąże się z przestrzeganiem kilku zasad:
          • zastosowanie maksymalnie 7 gram odpowiednio zmielonej kawy.
          • zmielenie i ubicie kawy w kolbie z siłą 15-20 kg(bezpośrednio przed zaparzeniem).
          • ciśnienie wody powinno wynosić 9 atmosfer, a temperatura od 88 do 92 stopni.
          • czas ekstrakcji powinien wynosić od 22-28 sekund, objętość otrzymanego napoju to 25-30 ml.
          • espresso powinno być podawane w porcelanowej filiżance podgrzanej(40 stopni) i suchej.kawa espresso
          Kawa espresso oceniana jest w czterech podstawowych testach:
          • Test wzrokowy - polega na ocenie jakości cremy. Kolor pianki nie może być ani zbyt jasny, ani zbyt ciemny, powinien mieć orzechowy odcień z ciemnoczerwonymi smugami(centki tygrysa). Konsystencja pianki powinna przypominać delikatną siateczkę o grubości 3-4 mm. Crema na kawie powinna być dość trwała, powinna zachować swój jednolity wygląd przez kilka minut.
          • Test zapachowy - aromat unoszący się z filiżanki powinien być przyjemny i intensywny. Spośród wielu aromatów możemy wyróżnić między innymi: nutę owocową, nutę kwiatową, nutę czekoladową oraz nutę korzenną.
          • Test smakowy - powinien być przeprowadzony w dwóch filiżankach, najpierw należy spróbować kawę gorzką a następnie posłodzoną. Po spróbowaniu pierwszego łyku kawy musimy sobie odpowiedzieć na pytanie czy smak jest przyjemny, czy nieprzyjemny? Następnym krokiem w teście smakowym jest określenie czy espresso nie jest zbyt kwaśne, gorzkie lub słodkie. Zakończenie testu smakowego polega na określeniu wad kawy, takich jak: ziemnisty, trawiasty, łykowasty smak.
          • Ocena końcowa - pozwala na określenie ogólnych cech dotyczących posmaku, równowagi i konsystencji kawy.

           

    • Kontakty

      • Szkoła Podstawowa Nr 1 im. Bohaterów Westerplatte w Starej Wsi
      • (18)3329291
      • Stara Wieś 549
        34- 600 Limanowa
        Poland
      • Osoby wnoszące wnioski i skargi przyjmowane są, po wcześniejszym uzgodnieniu telefonicznym, w następujących terminach: Wtorek w godzinach od 11:20-12:20 - dyrektor szkoły;
        Środa w godzinach od 10.00 do 11.00 - wicedyrektor.
        Skargi i wnioski przyjmowane są wyłącznie w formie pisemnej lub ustnie z wpisem do protokołu. Nie rozpatruje się skarg i wniosków nie zawierających imienia, nazwiska oraz adresu wnoszącego a także skarg i wniosków wnoszonych telefonicznie.
      • poniedziałek - piątek: 7.30- 15.30
    • Logowanie